U kunt ook:
[ Erasmus University home page | Dept.
of Philosophy home page ]
Sexiquette
Gijs van Oenen
Op
een terrasje in de Canarische zon, onder het genot van een glas sangria
en een
schaaltje gefrituurde calamares, nam
ik El País door, de Spaanse kwaliteitskrant. Geloof me, ook in
Spanje gaan alle
banken failliet en wordt de halve beroepsbevolking ontslagen, ook daar
dankzij
de goklust van de financial happy few. Ook daar verkopen ze hun
voormalige
nationale energiebedrijven omdat die zo nodig geprivatiseerd moesten
worden, en
ook daar is de nieuwe eigenaar, jawel, een staatsbedrijf: Nuon gaat
naar de Scandinaviërs,
het Spaanse Endesa wordt eigendom van Berlusconi. Tel uit je winst.
Maar gelukkig heeft ook El País een
zondagsbijlage, met wat lichter verteerbaar nieuws over lifestyle en
trends.
Wat is nieuw, hot, of cool? Hierin
las ik een overzicht van
tien jaar hedendaagse mannelijkheid, kernachtig samengevat in een
aantal
populaire etiketten. Het begint in 1997 met de pomosexual,
de postmoderne sexueel die voorbij etiketten als
‘hetero’ en ‘homo’ is. In 2002 werd hij van de eerste plaats verdrongen
door de
metrosexual, de eerste openlijke
narcist die met zijn voorliefde voor gezichtscrèmes toch niet
bang is om voor
homo versleten te worden.
Via de technosexual die verliefd is op zowel
zichzelf als zijn verzameling
gadgets, en de retrosexual van een
jaar later komen we bij de vitalsexual
uit 2005, een potente man van boven de veertig die graag zijn partner
wil
bevredigen en geen erectiepaniek kent. Dit type man werd in het leven
geroepen door
een Viagra-fabrikant, wat weer verklaart dat niemand zich met dit
etiket wil
identificeren.
Ook uit 2005 is het etiket Übersexual, dat
staat voor de terugkeer
naar een verloren gewaande viriliteit: een zelfverzekerde man zonder
narcisme,
gecultiveerd en gevoelig, maar wel met borsthaar. Anders dan de
metrosexueel is
hij evident hetero. Meest recent is de Googlesexual,
een soort metrosexueel maar dan minder ijdel. Hij heeft niet overal
zelf een
antwoord op, maar ‘netwerkt’ met vrienden die het wel weten. Een soort
Bill
Gates Plus, minder nerdy, populair en sociaal actief.
Aan deze mooie verzameling voeg ik
nog twee etiketten toe. Om te beginnen de Bonussexueel.
Zelfverzekerd laat hij een spoor van relationele vernieling achter, wat
geen
enkel beletsel vormt om snel weer nieuwe profijtelijke relaties aan te
knopen;
een nieuwe versie van het vroegere Wall
Street machismo. En dan de Krisissexueel.
Hij staat voor de omkering van alle waarden. Hieronder vallen de Untersexueel, de narcist zonder
zelfvertrouwen, en de Etiquettesexueel.
Hij is voorbij Google, gelooft niet meer in tienduizend hits per vraag
of
tweeduizend vrienden per netwerk, en raadpleegt alleen nog handboeken
en
standaardwerken. Zijn etiket is, inderdaad, de etiquette. Tijd voor het
Handboek voor de moderne man!
U kunt ook: