U kunt ook:
[ Erasmus University home page | Dept.
of Philosophy home page ]
Papieren graag!
Gijs van Oenen
Onlangs
was ik in Parijs. Daar vond aan de universiteit net een seminar plaats
over de
‘sans-papiers’, een term die in het Frans nog herinnert aan de opstand
der
‘sans-culottes’, in revolutionaire tijden. Hoewel soms de indruk wordt
gewekt,
door media en populistische politici, dat alleen het polderende
Nederland
worstelt met immigratie- en asielkwesties, ziet men zich in Frankrijk
voor
vergelijkbare dilemma’s geplaatst. Zoals die van de documentlozen:
degenen die
geen paspoort hebben en dus praktisch gesproken statenloos zijn. Kleren
maken
de man, maar papieren de mens.
Tot chagrijn van de populistische politici
kun je deze papierlozen niet zomaar terug bonjouren naar hun land van
herkomst.
Want je weet niet om welk land het gaat. Of het land in kwestie kan of
wil de
identiteit van betrokkene niet verifiëren. Wij op onze beurt
kunnen moeilijk
van vluchtelingen verwachten dat ze hun vlucht aanvangen keurig
voorzien van
paspoort, visum en stempels, ter inspectie door onze wakkere
IND-ambtenaren. Of
ter discretie van wie weet welke staatssecretaris nu weer.
Hoe schrijnend en indringend deze
problematiek ook is, nieuw is zij niet. Wel nieuw was, vorig jaar, de
bizarre
redenering waarmee een populistische immigratieminister het land wijs
wilde
maken dat een lid van de Tweede Kamer weliswaar Nederlandse
nationaliteitspapieren had, maar toch geen Nederlandse was. Resultaat
van een
en ander: betrokkene verwierf Amerikaanse papieren, en Nederland een
internationaal modderfiguur.
Alsof deze flater nog niet pijnlijk
genoeg was, hebben de populistische politici nu nog een derde casus
belli
verzonnen, in wat we inmidddels de Documentatietwisten kunnen noemen.
Na de
ongedocumenteerden en de schijngedocumenteerden liggen nu de dubbel
gedocumenteerden onder schot. Geen paspoort is erg, maar twee
paspoorten nog
erger; want wie zegt ons dat hier geen sprake is van een vijfde
colonne, of van
dubbelspionage? Ziedaar een miljoen potentiële verraders,
waaronder notabene de
nieuwe staatssecretaris voor immigratie zelf!
Zoals Fokke en Sukke hierover
treffend zeiden: ‘Kader Abdolah, jij hebt nu wel het op
één na beste
Nederlandse boek geschreven, maar waar ligt jouw loyaliteit??!!’ Ook
Bas Heijne
reageerde adequaat in NRC Handelsblad: Wilders wijst er terecht op dat
de
Turkse staat van haar onderdanen ook in het buitenland loyaliteit
verwacht,
maar tegelijk wil hij in Nederland net zo’n eng nationalisme invoeren
als hij
bij de Turken verfoeit. Ik zou zeggen: voor Wilders geldt hetzelfde als
wat
Rita Verdonk aan Ayaan Hirsi Ali verweet – eigenlijk is hij nooit
Nederlands
geweest.
Deze tekst verscheen als column in
Erasmus
Magazine van 5 april 2007
U kunt ook: