Opzij!
 

Gijs van Oenen
 
 

Vrouwen en daklozen opgepast - er waait een nieuwe frisse wind! We laten er geen gras meer over groeien. Jullie hebben lang genoeg genikst, getreuzeld en rondgehangen. Aan het werk, en van de straat, jullie! Tot je erbij neervalt, en liefst nog langer.

Helees Mees, een van oorsprong Nederlandse adviseuse van de ambitieuze Hillary Clinton gaf onlangs in NRC Handelsblad een waarschuwing af aan alle vrouwen in Nederland die in deeltijd werken en wellicht daarom nog niet doorgestresst of overspannen zijn. Ophouden daarmee! ‘Vrouwen zouden nu eindelijk eens écht aan het werk moeten gaan,’ zo luidt de paginabrede kop boven haar paginagrote opinie-artikel.
Last van kinderen daarbij? Ontwikkel tijdig een strategie!, adviseert Mees: neem een oude man, juist een jonge man, of een drop-out. De eerste is welgesteld en kan dus kinderopvang betalen; de laatste twee zijn economisch afhankelijk en ‘dat schept de broodnodige onderhandelingsruimte’. Ja vrouwen, zo raak je aan de top van de voedselketen van het roofdierkapitalisme. En per slot, zegt Mees: als je nú niet meerent in de rat-race, word je vanzelf voorbijgehold door de Aziaten, roofdieren die – ik vertaal het maar even vrij – nog wel lean and mean zijn.

Eenzelfde frisse geest is vaardig over het Rotterdamse stadsbestuur. In een grote advertentie zien we de kop ‘Aanpak dak- en thuislozen Rotterdam (stap 1)’, met daaronder een opengewerkte tekening van een drilboor, met vier angstaanjagende soorten boorhamers prominent op de voorgrond. De tijd van kinderachtige maatregelen is voorbij, begrijpen we. Het nieuwe beleid is eenvoudig. De oude, softe instelling, dat wil zeggen de Pauluskerk, wordt letterlijk en figuurlijk afgebroken. De clientèle komt elders onder de hamer, pardon, onderdak. Niet allemaal natuurlijk, want ‘niet Rotterdamse dak-en thuislozen’ wordt ‘gestimuleerd’ terug te keren ‘naar waar ze vandaan komen.’ Oprotten dus. Het gewenste resultaat van dit gedreun staat in vette letters rechts onderaan de advertentie: ‘Rotterdam veilig!’.

Beide driloperaties brengen dezelfde kille boodschap over: uit de weg, slackers en losers, want de stoomtrein komt eraan, en wie niet snel opzij gaat wordt erdoor verpletterd. Laat eenieder de succesvolle cursus ‘Hoe word ik een rat’ van Joep Schrijvers gaan volgen. In ‘de hogeschool van de ‘Rat’ leer je: ‘sommige mensen zijn inderdaad niet voor rede vatbaar en alleen voor de prikkel van de pijn.’ Dus: in naam der vooruitgang, geef ze een rotschop, die luie vrouwen en daklozen!
 

Bronnen:
Heleen Mees: NRC Handelsblad 21-22 januari 2006, p. 15.
Gemeente Rotterdam: Maasstad. Weekblad Rotterdam, 26 januari 2006
Joep Schrijvers: www.hoewordikeenrat.nl
 
 

Deze tekst verscheen als column in Erasmus Magazine van 7 februari 2006

U kunt ook:

• Terug naar columns Gijs van Oenen
• Terug naar publicaties Gijs van Oenen
• Terug naar homepage Gijs van Oenen