Lux
 

Gijs van Oenen
 
 
 

Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Hier is LuxVoor, een platfom van twintig- en dertigers dat het vadsige Nederland wil wakker schudden. LuxWat? Het vinnige pamflet van dit clubje net- en flexwerkers met hogere opleiding is nog geen drie weken oud, maar toch al weer vergeten. Vooruit dan maar even, voordat ze definitief op de mestvaalt van de geschiedenis zijn beland, samen met de Burke stichting. LuxWat?

Lux is tegen is inactiviteit, verstarring en verlamming; en voor flexibiliteit, participatie en dynamiek. Haast gretig verwijzen de jonge uitslovers naar de dreiging uit China, India en de VS. Nee, niet meer de dreiging van het communisme, de atoombom, of het imperialisme, maar die van de gretige, zelfbewuste, goedkope, keiharde werkers die overal op aarde uit de eieren van het globale kapitalisme kruipen.

De nieuwe waarden gaan niet meer over milieu, democratie, of armoede. Ook niet meer over solidariteit of rentmeesterschap. Of zelfs maar gewoon over seks, drugs of religie. Allemaal oud nieuws, het soort dat in NRC Handelsblad staat en niet in Metro of Spits. Lux is de ideologie voorbij, zoals de PvdA de arbeider voorbij is.

De boodschap van de nieuwe Lucieden luidt eenvoudig: aanpakken! Mee met de internationale concurrentieslag, niet de boot van het globale kapitalisme missen. Ambtelijke traagheid en politieke compromissen, yak! Het kan allemaal veel sneller en zakelijker. Gewoon bij elkaar gaan zitten, even afstemmen, flink doorpakken en hup, het is voor elkaar. Snel, doeltreffend, onsentimenteel. De blow job is niet meer voorbehouden aan schoolplein of busbank, maar geldt nu ook als model voor het openbaar bestuur.

Het grote doel van Lux is een ‘tweestromenland’: een vooruitstrevende tegenover een behoudende partij. Die laatste bestaat uit de lijntrekkers, de onwilligen en de arbeiddschuwen, kortom die vreselijke inactieven: futloze achterblijvers en non-valeurs, sauriërs uit een tijd dat het leven nog om geluk en ontspanning draaide. Zij mogen bij de partij van de slappelingen, de PvdAchterblijvers zeg maar.

LuxVoor stelt NiksVoor, maar hun boodschap heeft allang ingang gevonden. Vijf jaar geleden al vonden de voorzitters van nagenoeg alle politieke jongerenorganisaties elkaar in een ferm standpunt ‘tegen het gedogen’. Links of rechts, deed er niet toe, als er maar niet meer getreuzeld of gedoogd werd. Trouwens, ook het Centraal Planbureau zegt dat er meer verdiend, sterker bezuinigd, en harder en langer gewerkt moet gaan worden. Welkom in de 21ste eeuw: alle verloven zijn ingetrokken.
 
 
 
 
 

Deze tekst verscheen als column in Erasmus Magazine van 6 april 2006

U kunt ook:

• Terug naar columns Gijs van Oenen
• Terug naar publicaties Gijs van Oenen
• Terug naar homepage Gijs van Oenen