U kunt ook:
[ Erasmus University home page | Dept.
of Philosophy home page ]
Leugens
Gijs van Oenen
Een
lelijke aanval, die Ernest van der Kwast in de
vorige EM te verduren kreeg van
student Leonhard van Geijn. Er deugde niet veel van hem. Wat moet je in
zo’n
geval doen, als columnist, om je te verweren? Spijt betuigen? Je goede
bedoelingen nog eens uitleggen?
Nee, dat is meer iets voor moderne
politici. Die bieden excuses aan en leggen de boel nog eens uit. Of
zoals de
media-opgeleiden dat tegenwoordig noemen: zij communiceren dat naar ons
toe. Een
medewerker van UPC bracht mij dat laatst nog eens bij. Nadat ik mijn
vraag had
gesteld, zei hij: ‘Ik wil u eerst vertellen dat ik er ben om uw vragen
te
beantwoorden.’ Nadat hij had gezegd dat hij mijn probleem niet echt kon
oplossen, zei hij: ‘Ik wil u nu vragen of u vindt dat ik uw vragen
bevredigend
heb beantwoord.’
Politici zouden uiteindelijk ook hun
integriteit in stelling brengen. Niet te snel en niet te vaak, want dan
overtuigt het niet. Maar door ze echt lelijk aan te prikken, is de
integriteits-reflex makkelijk op te roepen. Beledigd fronsen ze de
wenkbrauwen
en beklemtonen met zuinige mond dat ze door en door fatsoenlijk zijn,
in- en in-teger.
Maar een columnist is niet integer,
zeker geen literaire. Hij liegt de boel bij elkaar. Hij verzint maar
wat. Wat
netter gezegd, hij is creatief. Alleen heeft hij een kapstok nodig om
al die
leugens en creativiteit aan op te hangen. Die kapstok kan iedere
willekeurige
naam hebben, maar bij Ernest heet die kapstok, zoals bij meer
schrijvers, ‘ik’.
Hij had ook anders kunnen heten, bijvoorbeeld ‘hij’, of ‘Leonhard’. Nog
steeds
had hij vol leugens gehangen.
Misschien zit Ernest, zoals hij
zegt, in een schemerige kelder zijn stukjes te pennen. Maar misschien
is hij inmiddels
miljonair geworden van zijn leugens en schrijft hij zijn EM-columns
dobberend
op een jacht in de Middellandse zee. Net als ik! Heerlijk dat klotsende
water
en die zon. Straks even naar het internetcafe in het schilderachtige
vissersdorp
verderop om dit stukje door te mailen.
Leonhard vindt dat Ernest moet
aftreden. Ook weer zo’n eis die moderne burgers aan politici stellen.
Treed af!
Neem je verantwoordelijkheid! Maar een columnist treedt niet af. Hij
kan worden
verguisd, gevierd, gehaat of geroemd. Hij kan worden vergeten of
herinnerd,
onthoofd of vereeuwigd. Eventueel kan hij andere leugens verzinnen, of
ze aan
een andere kapstok hangen. Maar aftreden kan hij niet.
Deze tekst verscheen als column in
Erasmus
Magazine van 28 juni 2007
U kunt ook: