Blub
Gijs van Oenen
Wouter
daalt in de peilingen. Ook Mark doet het niet goed, Gerrit en Rita zijn
populairder. Jan Peter zit in de lift. Zestig procent vindt hem
betrouwbaar.
Zeg eens Ali, neem jij je petje af voor Jan Peter? Mijn petje, nee,
daarvoor
moet hij eerst respect tonen man. En respect heb ik niet voor jou Jan
Peter.
Haha, zegt Jan Peter. Haha, zeggen Jeroen
en Paul.
Niet alleen vanwege
de
kindgerichtheid van de nieuwe canon staat Annie M.G. Schmidt hoog in
onze
nationale top vijftig. Het is ook omdat onze politici en media zich
steeds meer
uitdrukken in deze, jawel, Jip en Janneke taal. Klip en klaar. Helder.
Duidelijk. Maar hoe duidelijker onze politici
zich uitdrukken, hoe meer ze hetzelfde gaan zeggen. Woutertje een
procentje
erbij, Femke een procentje eraf. Allemaal braaf naar het Centraal
Planbureau om
hun plannen te laten doorrekenen. Wouter, Femke, Mark, allemaal vinden
ze het
reuze spannend. Gelukkig, ze zijn allemaal geslaagd! Wel zijn ze
allemaal een
beetje bang voor de peilingen. Maar, zeggen ze dapper, het zijn maar
peilingen,
het is niet echt.
Mijn eigen peilingen
zeggen
inmiddels iets heel anders. Interactieve websites als stemwijzer en kieskompas
maken ons tegenwoordig allemaal tot zelfpeilers. Dag Maurice! – jij kan
met
pensioen. Hé, GroenLinks geeft geen blieb meer op mijn
stemschermpje.
Stemwijzer zegt dat Wouter mijn beste vriendje is. Maar kieskompas weet
het
beter. Mijn kompasnaald wijst klip en klaar, helder en duidelijk, naar
de
Partij voor de Dieren.
Ik weet niet zoveel
van die partij.
Maar ik weet wel dat het Dier symbool staat voor alle wezens en
zijnswijzen die
lijden onder de levensstijl van ons, zogeheten homo sapiens. Die
levensstijl
is, inderdaad, ver beneden ieder peil. En is niet, zoals Jean
Baudrillard al
zei, de terrorist waarvoor wij zo bang zijn eigenlijk alleen degene die
de
tikkende tijdbom van onze eigen levensstijl voortijdig tot ontploffing
brengt? Tijd
voor een stem op het dier.
Ook weet ik dat wij
allemaal over
zo’n vijftig jaar sterk zullen stijgen in een ander, onnoemelijk veel
belangrijker peiling: die van het Nieuw Amsterdams Peil. Als het
waterpeil gaat
stijgen tot meer dan anderhalve meter boven NAP, verandert tweederde
van
Nederland in Waterland. Blub blub. Einde verhaal. Klip en klaar. Het
water
staat ons tot de lippen. Dat zeggen de peilingen – en nu is het wel
echt. Petje
af voor de politicus die dat tot prioriteit nummer één
wil maken.
Deze tekst verscheen als column in
Erasmus
Magazine van 16 november 2006
U kunt ook: