Erasmus Universiteit Rotterdam [ Erasmus University home page | Dept. of Philosophy home page ]
 
 
 
 

Ad weet raad


Gijs van Oenen

 

 

 

Lastig, zo’n intieme relatie tussen baas en ondergeschikte op het werk. Hoe los je het belangenconflict op dat dreigt tussen de rol van geliefde en die van chef? Soms door overplaatsing van de ondergeschikte naar een gelijkwaardige functie, elders in het bedrijf. Maar wat nu als zo’n functie er niet is? Of wanneer alle functies onder die chef vallen, omdat die de opperbaas van het hele stel is?

            Dezer dagen rollen hoge omes van de Wereldbank vechtend over straat vanwege de relatie tussen voormalig onderminister van Defensie Paul Wolfowitz met senior communicatieadviseur Shaha Riza, een relatie die vragen opriep toen Wolfowitz juni 2005 door George W. Bush tot bankpresident werd benoemd. Begin dit jaar kwamen berichten in de pers hoe dit akkefietje was opgelost. Riza was elders gedetacheerd en haar salaris was, wegens ‘teloor gegane promotiekansen’, opgeschroefd. Niet zo zuinig ook: van 150.000 naar 200.000 dollar, meer dan Condoleezza Rice krijgt als minister van buitenlandse zaken. Slim bedacht wel, want mannie Paul was bij overplaatsing niet in aanmerking gekomen voor zo’n fijne vergoeding; als topman heeft hij immers geen promotiekansen om te verliezen.

            Wolfowitz regelde al eerder excessieve salarissen voor getrouwen, maar meende zich in dit geval in de rug gedekt door de voorzitter van de ethische commissie van zijn bank, niemand minder dan Ad Melkert. Die is Nederlands ‘bewindvoerder’ aldaar, nadat zijn eigen promotiekansen in Nederland teloor gingen door toedoen van Pim Fortuyn. Ads ethische advies luidde zoiets als: this bank ain’t big enough for the both of you; exit Shaha dus. Maar tegelijk zei hij: ‘Mijn commissie mag geen directe bemoeienis met personele zaken hebben’. Ethisch gezien moest Paul zelf maar de overplaatsing en vergoeding van Shaha regelen. Ergo: Ad gedekt, Paul terug in de wind.

            Je zou zeggen, een zelfde wezelachtigheid als Ad in Nederland ook wel ten toon placht te spreiden. Maar ja, valt er eigenlijk wel ethisch bewind te voeren in zo’n situatie? Nog los van het feit dat ethische commissies zelden veel meer doen dan pleisters plakken, wat moet je doen tegen een man die zelf niet alleen aan alle touwtjes trekt, maar ook nog dikke politieke maatjes is met zijn eigen directe chef, George W. Bush, de machtigste man ter wereld? Ad Melkert is inmiddels dan ook afgevloeid naar een of ander ontwikkelingsfonds van de Verenigde Naties. Zonder salarisverhoging, mogen we aannemen.

 


 


Deze tekst verscheen als column in Erasmus Magazine van 10 mei 2007


U kunt ook: