De kleinste Nederlander
 

Gijs van Oenen
 
 

Californië heeft Schwarzenegger en wij hebben, of hadden, Pim Fortuyn, die als Terminator kwam afrekenen met de politieke prutsers en non-valeurs die het vaderland naar de filistijnen hielpen. Hoeveel geschiedenisboekjes zullen er worden herschreven, nu we weten wie de grootste Nederlander aller tijden is? In ieder geval kunnen we vaststellen dat met deze verkiezing deel één van het nieuwe beschavingsoffensief, waarmee de geëmancipeerde volksklassen weer wat gezond burgerlijk bewustzijn moest worden bijgebracht, grandioos is afgeserveerd.

Het tv-kijkende, bellende en sms-ende volk, zo was de gedachte, kon via diezelfde media wat historisch bewustzijn worden ingegoten. Eenmaal ‘ingelogd’ om te stemmen konden we geinige tv-experts het volk snel nog wat verantwoorde kennis door de strot laten proppen. Die verantwoorde kennis verteerde echter nét niet snel genoeg, in de resistente volksmagen. Of in de telefooncentrales, die al de nieuw geïnformeerde spijtoptantstemmen op Willem de Zwijger niet konden behappen.

Luister deskundigen: onze helden hebben we altijd het liefst half feit, half fictie. Historisch bewustzijn gaat niet samen met heldenverering. De verkiezing van Fortuyn is geen post-moderne farce, maar juist een pre-moderne: een heiligverklaring van lokale martelaars, die alleen mediamatig verschilt van pakweg de heiligverklaring van Lidwina van Schiedam.

Wat is er mis met een land dat zulke heiligen kiest?, vroeg zelfs Fortuyn-man Yoeri Albrecht zich af. Ik zou zeggen: dat dit hele mediacircus deel uit maakt van een officieuze, maar basaler verkiezing waarvan de voorrondes al veel langer aan de gang zijn: die van kleinste Nederlander aller tijden. De vele kanshebbers voor deze titel paraderen dag in, dag uit over onze buis en door onze media. Enkele usual suspects:

In de categorie monarchie vinden we Edwin de R. van Z. en Mabel W.S. Bij de columnisten Jort K., Paul C. en Sylvain E. Verder politici als Geert W., Neelie K. en Mat H. Sterk vertegenwoordigd is de juridische sfeer met Oscar H., Gerard S., Bram M. en Peter R. de V. En, mutatis mutandis, met Volkert van der G. en Mohammed B. Dan Bonnie St.-C. en Wibi S. bij de artiesten en Ronald & Frank de B. bij de voetballers. Oja en Patrick K. natuurlijk. Van de bladen kennen we Hummie van de T., Wilma N., Jan des B., Estelle G., Tatum D. en Leco Z. Sowieso niet van de buis te branden: Frans B., Patty B., Frits B., Willibrord F. en Maurice de H.

Dit zijn de mensen waarop we écht, want dagelijks, onze stem uitbrengen. Waarin een klein land klein kan zijn.
 
 
 

Deze tekst verscheen als column in Erasmus Magazine van 9 december 2004

U kunt ook:

• Terug naar publicaties Gijs van Oenen
• Terug naar columns Gijs van Oenen
• Terug naar homepage Gijs van Oenen
• Terug naar de homepage rechtsfilosofie EUR