SAMENVATTING
Er is groeiende steun voor de opvatting dat sociaal beleid zich meer moet richten op groter geluk voor een groter aantal burgers. Met de herleving van die klassieke leer wordt ook kritiek daarop actueel. Critici van het utilitarisme menen dat groter geluk voor een groot aantal mogelijk noch wenselijk is. In dit artikel worden hun bezwaren onderzocht. Daarbij wordt gebruik gemaakt van inzichten uit sociaal wetenschappelijk onderzoek naar geluk in de zin van levensvoldoening. Voor dat soort geluk blijken de bezwaren niet op te gaan.