BETER GEEN WET DAN DEZE
Bezwaren van STIMEZO Nederland tegen het ontwerp van wet afbreking zwangerschap 15475, Ginjaar & de Ruiter

R. Veenhoven (red.),
Stimezo Nederland, Den Haag, 1979

SAMENVATTING

Hoofdstuk 1
Bezwaren tegen de verplichting om abortus boven 13 weken in een ziekenhuis te verrichten

1.1. Medisch-technische details horen niet in de wet

1.2. Abortus is zeer veilig in Nederland. Een wettelijk voorschrift om de veiligheid van de p. 12 ingreep te waarborgen is overbodig.

1.3. Abortus in een gespecialiseerde kliniek is zeker niet minder veilig dan in een ziekenhuis. Er zijn eerder aanwijzingen voor het tegendeel

1.4. In een abortuskliniek is meer kans op een goede psychosociale begeleiding

1.5. Abortus in een ziekenhuis is tweemaal duurder dan in een abortuskliniek.

1.6. Bij spreiding van de hulpverlening over veel ziekenhuizen treedt waarschijnlijk kwaliteits verval op. Bij de te verwachten koncentratie in enkele ziekenhuizen, worden ten koste van veel geld en onrust tenslotte slechts wat bordjes verhangen.

1.7. Als men verplichte ziekenhuisopname hanteert als repressieve methode, is dat een oneigenlijk gebruik vanziekenhuizen en medici. Ook alstruc om politieke tegenstellingen te overwinnen is het onaanvaardbaar.

2.1. De verplichte bedenktijd is overbodig. Overhaaste besluiten tot abortus komen haast niet voor.

2.2. De verplichte bedenktijd leidt tot tijdverlies.Die verhoogde de kans op komplikaties.

2.3. De verplichte bedenktijd bederft het behandelingsklimaat.

2.4. In zijn huidige vorm zet de regeling de huisarts buiten spel. De kwaliteit van hulpverlening wordt hierdoor ernstig geschaad.

2.5. Buitenlandse vrouwen die ver van onze grens wonen zullen voor grote kosten komen te staan.Hun man zal vaak niet mee kunnen komen. Voorzover zij naar Engeland gaan zullen zij daar voor meer geld een kwalitatief minder goede behandeling krijgen.

2.6. De besluitvorming wordt er met dit alles eerderslechter dan beter op.

2.7. De kosten van de behandeling zullen stijgen

2.8. De politieke onrust rond abortus blijft.

3.1. Het stelsel biedt ruime mogelijkheden om de abortushulpverlening om oneigenlijke redenen te belemmeren.

3.2. Het stelsel leidt tot verstarring.

3.3. Het stelsel maakt abortus veel duurder.

3.4.     Het stelsel maakt abortus primair tot een verantwoordelijkheid van de ziekenhuizen.De meeste ziekenhuizen zijn momenteel echter noch bereid noch in staat die verantwoordelijkheid te dragen

4.1. De wet schept rechtsonzekerheid voor de ongewenst zwangere vrouwen.

4.2. De wet discrimineert buitenlandse vrouwen.p.72

4.3. De wet schept grotere rechtsonzekerheid voor de behandelend arts.

4.4. De wet schept grotere rechtsonzekerheid voor de abortusklinieken.

5.1. Belangrijke overwegingen van het ontwerp zijn gebaseerd op onjuiste informatie.

5.2. Het ontwerp is strijdig met het thans gevoerde beleid voor de gezondheidszorg.

5.3. Abortus wordt minder kontroleerbaar.

5.4. De politieke onrust rond abortus blijft.

6.1. De besluitvorming wordt niet zorgvuldiger

6.2. Abortus wordt niet veiliger

6.3. De anticonceptiezorg zal slechter worden

6.4. De vrouw wordt niet beter beschermd tegen "misbruik" door "kommerciële" praktijken

6.5. De politieke onrust rond abortus blijft.

7.1. De verplichting om abortus na 13 weken in een ziekenhuis te doen plaatsvinden acht Stimezo onzinnig. Het belang van de volksgezondheid is hier zeker niet mee gediend.

7.2. De verplichte bedenktijd van vijf dagen acht Stimezo onaanvaardbaar. Stimezo meent dat van gewetensvolle hulpverleners niet verwacht kan worden dat zij de loyaliteit aan dit politieke kompromis zullen laten preveleren boven de kwaliteit van de hulp aan vrouwen in nood.

7.3. De voorgestelde reglementering van de abortus— hulpverlening acht Stimezo goeddeels overbodig. Sommige bepalingen zullen zelfs schadelijk zijn voor de hulpverlening. Onaanvaardbaar acht Stimezo dat de regels het voortbestaan van abor— tusklinieken afhankelijk maken van de willekeur van ziekenhuisbesturen.

7.4. Op grond van het bovenstaande adviseert Stimezo tot verwerping van het wetsontwerp.

7.5. Al eerder heeft Stimezo gesteld dat een wettelijke regeling aan ondermeer de volgende eisendient te voldoen (Stimezo 1975):

a)    hulpverlening op basis van het ‘ja—tenzij’— standpunt moet mogelijk zijn

b) medisch verantwoord verrichte abortus moet niet strafbaar zijn

c) de regelingen moeten ruimte bieden voor een goede hulpverlening; ongewenste zorg mag de vrouw echter niet worden opgedrongen. Dit laatste ontwerp leert bovendien dat grote voorzichtigheid moet worden betracht met reglementering van de hulpverlening. Het streven naar een "nette" en "aanvaardbare" wet leidt makkelijk tot het stellen van regels die overbodig en zelfs schadelijk zijn.

7.6. Naar de mening van Stimezo is het raadzaam om nieuwe pogingen tot wettelijke regeling van abortus nog enige jaren uit te stellen. Op langere termijn zal zich zeker een meerderheid voor een consequente liberalisering ontwikkelen. Het geldend recht biedt vooralsnog voldoende kader om een verantwoorde hulpverlening te garanderen.

Den Haag, april 1979