Identity, self & subjectivity
Mastercursus FW EUR, 1e semester 2004-2005
docent: Gijs van Oenen
algemene achtergrondliteratuur:
Donald E. Hall, Subjectivity. Routledge
2004 (144 p.)
voorlopige opzet van het programma:
introductie
Terry Pinkard, Hegel’s Phenomenology (Cambridge
UP 1994), ch.5: ‘Modern life’s alternatives and modern life’s possibilities,
p. 135-220
De ontwikkeling van subjectiviteit vanuit
Hegeliaans-historisch perspectief
Judith Butler, Subjects of desire (Columbia
up 1987). Ch. 4: ‘Hegel and contemporary French theory’, p. 175-238
Over Derrida, Lacan, Deleuze, Foucault
Nick Smith, Strong hermeneutics (Routledge
1997), ch 4 & 5, p. 81-120
ch. 4: Hegel, Freud, Habermas, p. 81-102
ch. 5: Habermas, Wittgenstein, deconstruction,
p. 103-120
Max Horkheimer en Theodor Adorno, Dialektik
der Aufklärung (S. Fischer 1947, 1969), Exkurs 1: ‘Odysseus oder Mythos
und Aufklärung’, p. 50-87
Odysseus als eerste mens die de natuur
verloochent
Martha Nussbaum, ‘Transcending humanity’.
In: Love’s knowledge, Oxford UP 1990, 365-391
Odysseus en de (keuze voor) kwetsbare
subjectiviteit
Jean-Joseph Goux, Oedipus philosopher (Stanford
up 1998), ch. 2-4, p. 25-81
Oedipuscomplex als gevolg van niet adequaat
uitgevoerde gewelddadige scheiding
Judith Butler, ‘Subjection, resistance,
resignification: between Freud and Foucault’. In: John Rajchman (ed.),
The identity in question (Routledge 1995), p. 229-249
Foucault over normalisering en subjectvorming,
in contrast met Lacan
Anselm Haverkamp, Hamlet. Hypothek der
Macht (Kadmus 2001), h.3, p. 27-57
Hamlet als instabiele overgangsfiguur
in de keten van erfopvolging
Alenka Zupancic, ‘Ethics and tragedy in
Lacan’. In: Jean-Michel Rabaté, The Cambridge companion to Lacan
(Cambridge UP 2003), ch. 10, p. 173-190
Lacan over Oedipus, Antigone en Hamlet
(en Paul Claudel’s The Hostage)
Judith Butler, Antigone’s claim (Columbia
UP 2000), ch. 1, p. 1-25
Antigone als instabiele overgangsfiguur
tussen verwantschap en cultuur
Gijs van Oenen, Odysseus ontdaan (manuscript)
Een heterotype lezing van idiosyncratische
subjectiviteit in de Odyssee